Poznati magazin za “ekstremnu” glazbu Terrorizer u posljednjem broju donosi uvodnik kojim se želi konačno obračunati s homofobijom u svijetu heavy metala.

Urednik Tom Dare započinje s konstatacijom da heavy metal ima “ima mahom mušku publiku koja prati muške bendove koji se nastoji ponašati što muževnije”. Ukratko, radi se o estetici kože, jeansa i uskih hlača koja ima puno više veze s “gej klubovima San Francisca iz sedamdesetih godina” no s heteroseksualnim univerzumom.

Iako je svijet heavy metala pun “faličkih metafora, homoerotskih slika te oznojenih muškaraca (često golih do pojasa) koji zajedno skaču u tamnoj prostoriji”, pristaše heavy metala i dalje su među najhomofobnijim skupinama ljubitelja glazbe.

Naime, urednik smatra da se gej muškarce unutar heavy metal zajednice i dalje mahom percipira kao “nježne i feminizirane” iako ih ima svakakvih. Pandan tih stereotipa o gej muškarcima nalazi u uvriježenim stavovima koji kruže o ljubiteljima heavy metala kao o “pijanim, prljavim, neobrazovanim obožavateljima Sotone”.

Ako voliš metal upadaš, nevažno je tko ti se sviđa

“Homofobija dovodi ljude do negiranja vlastitog identiteta, do unutarnje borbe i bitan je uzrok tome što su depresija i samoubojstvo učestali kod LGBT osoba.”, tvrdi Dare. U samom svijetu heavy metala tek je neznatan broj glazbenika obznanio svoju homoseksualnost. Rob Halford iz Judas Priesta napravio je to još 1998. dok su se članovi grupe Cynic, Paul Masvidal i Sean Reinert, javno autal” početkom ove godine.

Upravo zato što u samoj zajednici postoji niz ljudi koji i dalje kriju svoju homoseksualnost (do tog je zaključka Dare došao čistom statističkom procjenom da je sedam posto muškaraca gej orijentacije) fanovi bi trebali prihvatiti gej glazbenike. “Voliš metal? Upadaš. Tko ti se sviđa, nije važno.” zaključuje urednik.